در اواخر سال ۱۳۸۱ گروهی از نخبگان، اندیشـــمندان و متخصصــان در بخش معدن که دغدغه نابسامانی اوضاع معادن و ذخائر زیرزمینی و کانیهای خدادادی را در دل و دماغ داشتند، گردهم آمدند تا با چاره اندیشی و تدبیـــر و مداقـــه در امور، در ساماندهــــی و بهینـــه سازی و صنعت معادن ایران همکاری نمایند. با برپایی نشست های عدیده، بحث و تبادل و تعاطی آراء و نظرات کارشناسانــــه و تخصصـــی سرانجـام توفیـــق یافتند، تا در راستای هماهنگـــی امور حرفــه ای و گسترش و ارتقاء سطــح عملیات معدنی، صنایع معدنی و تجارت جهانی مواد معدنی کشور، بند “ک” از ماده (۵) قانون اتاق بازرگانی و .نایع و معادن جمهوری اسلامـــی ایران را تحقـق بخشند