در حالی که جهان برای تأمین مواد معدنی حیاتی با شتابی بیسابقه بهسوی اکتشافات جدید حرکت میکند، صنعت معدن ناگزیر شده است میان توسعه و حفاظت از محیطزیست تعادلی تازه برقرار کند. این تعادل با ورود فناوریهای نوین، اکتشاف معادن را از فعالیتی پرهزینه و مخرب به فرایندی هوشمند، دادهمحور و سازگار با الزامات زیستمحیطی و اقلیمی تبدیل کرده است.
به گزارش پایگاه خبری «معدن نامه»، در حالی که تقاضای جهانی برای مواد معدنی حیاتی بهسرعت در حال افزایش است، صنعت معدن با یک الزام تازه روبهرو شده است: اکتشاف منابع جدید بدون تخریب محیطزیست. تحولات فناورانه در سالهای اخیر نشان میدهد که اکتشاف معادن در جهان بهتدریج از یک فعالیت مداخلهگر به فرایندی دادهمحور، کماثر و همسو با اهداف زیستمحیطی تبدیل شده است.
گذار از اکتشاف سنتی به اکتشاف مسئولانه
اکتشاف معادن بهطور سنتی با حفاریهای گسترده، جادهسازی در مناطق بکر، مصرف بالای آب و سوخت و ایجاد اختلال در اکوسیستمهای طبیعی همراه بوده است. اما فشارهای زیستمحیطی، الزامات ESG و حساسیت افکار عمومی، شرکتهای معدنی را وادار کرده تا الگوی اکتشاف خود را دوباره تعریف کنند.
در این الگوی جدید هدف اصلی صرفاً کشف ذخایر نیست، بلکه شناسایی منابع معدنی با حداقل مداخله در طبیعت در اولویت قرار گرفته است.
سنجش از دور و اکتشاف بدون لمس زمین
یکی از مهمترین ابزارهای این تحول، سنجش از راه دور و دادههای ماهوارهای است. تصاویر چندطیفی و ابرطیفی به زمینشناسان اجازه میدهد نشانههای سطحی ذخایر معدنی را در مقیاس وسیع شناسایی کنند، بدون آنکه نیاز به حضور فیزیکی در منطقه وجود داشته باشد.
این رویکرد چند پیامد زیستمحیطی مهم دارد:
_کاهش جادهسازی و تخریب پوشش گیاهی
_جلوگیری از ورود زودهنگام به زیستبومهای حساس
_محدود شدن عملیات میدانی فقط به مناطق پرپتانسیل
در نتیجه بسیاری از مناطق پیش از آنکه وارد فاز حفاری شوند، از نظر زیستمحیطی غربال میشوند.
هوش مصنوعی و کاهش حفاریهای غیرضروری
هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی بهعنوان موتور تحلیل دادههای زمینشناسی، نقش کلیدی در کاهش حفاریهای بیهدف ایفا میکنند. این فناوریها با ترکیب دادههای ژئوشیمیایی، ژئوفیزیکی و ماهوارهای، احتمال وجود ذخایر را با دقت بالاتری پیشبینی میکنند.
پیامدهای زیستمحیطی این تحول نیز قابل توجه است:
_کاهش تعداد گمانههای اکتشافی
_کاهش مصرف آب، سوخت و مواد شیمیایی
_کاهش تولید پسماند و آسیب به زمین
در واقع میتوان گفت اکتشاف هوشمند بهمعنای «کمتر حفاری کردن، اما دقیقتر حفاری کردن» است.
پهپادها و رباتها جایگزین ماشینآلات سنگین میشوند
پهپادها و تجهیزات خودکار بهتدریج جایگزین تیمهای میدانی پرحجم و ماشینآلات سنگین شدهاند. این ابزارها امکان نقشهبرداری، نمونهبرداری سطحی و پایش زمینشناسی را با حداقل اختلال فیزیکی فراهم میکنند.
از جمله مزایای زیستمحیطی این رویکرد میتوان به کاهش فشردگی و تخریب خاک، کاهش مزاحمت برای حیاتوحش و حذف نیاز به استقرار کمپهای بزرگ اکتشافی اشاره کرد.
پایش زیستمحیطی همزمان با اکتشاف
در الگوی جدید، حفاظت از محیطزیست به مرحله پس از عملیات موکول نمیشود. سنسورها، دادههای ماهوارهای و سامانههای پایش بلادرنگ امکان کنترل اثرات زیستمحیطی در همان حین اکتشاف را فراهم کردهاند.
این سیستمها میتوانند تغییرات پوشش زمین را رصد کرده، مصرف آب و انرژی را پایش کنند و به شناسایی نشانههای تخریب یا آلودگی زودهنگام کمک کنند.
در صورت مشاهده ناهنجاری، عملیات اصلاح یا متوقف میشود که این رویکرد پیشگیری را جایگزین جبران کرده است.
اکتشاف کمکربن و همسویی با اهداف اقلیمی
حتی مرحله اکتشاف نیز امروز باید با اهداف کاهش انتشار کربن هماهنگ باشد. دیجیتالی شدن فرایندها، کاهش سفرهای میدانی، استفاده از تجهیزات کممصرف و برنامهریزی دقیقتر عملیات به شکلگیری مفهوم «اکتشاف کمکربن» منجر شده است.
این موضوع بهویژه در اکتشاف مواد معدنی حیاتی برای انرژیهای تجدیدپذیر اهمیت دوچندان دارد چرا که نمیتوان مواد سبز را با روشهای مخرب استخراج کرد.
جمعبندی: آینده اکتشافات معدنی سبزتر از گذشته است
تحولات فناورانه نشان میدهد که اکتشاف معادن در جهان در حال ورود به دورهای جدید است، دورهای که در آن داده، هوش مصنوعی و سنجش از دور جایگزین مداخله گسترده در طبیعت میشوند. این مسیر نهتنها ریسکهای زیستمحیطی را کاهش میدهد، بلکه بهرهوری اقتصادی و پذیرش اجتماعی پروژههای معدنی را نیز افزایش میدهد.
اکتشافات آینده پیش از آنکه زمین را بشکافد آن را میفهمد و این شاید مهمترین گام صنعت معدن در همسویی با توسعه پایدار باشد.
نظر: