زغالسنگ در فهرست مواد معدنی حیاتی آمریکا

 

در اقدامی غیرمنتظره، وزارت کشور آمریکا به پیشنهاد دولت ترامپ، ۱۰ ماده معدنی جدید از جمله زغال‌سنگ متالورژیکی، مس، نقره و اورانیوم را به فهرست مواد حیاتی اقتصاد و امنیت ملی اضافه کرد.

به گزارش معدن‌نیوز، در اقدامی غیرمنتظره، وزارت کشور آمریکا به پیشنهاد دولت ترامپ، ۱۰ ماده معدنی جدید از جمله زغال‌سنگ متالورژیکی، مس، نقره و اورانیوم را به فهرست مواد حیاتی اقتصاد و امنیت ملی اضافه کرد.

وزارت کشور آمریکا اعلام کرد فهرست جدید مواد معدنی حیاتی شامل زغال‌سنگ متالورژیکی، مس، نقره، بور، سرب، فسفات، پتاس، رنیوم، سیلیکون و اورانیوم است. این فهرست تعیین می‌کند کدام پروژه‌ها واجد مشوق‌های فدرال و اولویت ملی تحقیق و ذخیره‌سازی خواهند بود و به سرمایه‌گذاران خصوصی جهت‌دهی می‌کند که دولت، کدام مواد را دارای ارزش استراتژیک بلندمدت می‌بیند.

در واقع، این فهرست بخشی از برنامه کلان واشنگتن برای تأمین امن‌تر مواد معدنی مورد نیاز صنایع دفاعی، فناوری، و انرژی‌های پاک است—اما گنجاندن زغال‌سنگ و اورانیوم، پیام دوگانه‌ای در سیاست انرژی آمریکا ارسال کرده است.

 صنعت داخلی در برابر ریسک‌های جهانی

مقامات آمریکایی معتقدند تقویت تولید داخلی مواد معدنی، سپر دفاعی در برابر شوک‌های عرضه جهانی یا محدودیت‌های صادراتی رقبا مانند چین خواهد بود. چین همچنان بر پالایش جهانی عناصر حیاتی تسلط دارد و با هر محدودیت صادراتی می‌تواند زنجیره انرژی و تولید غرب را مختل کند. از همین‌رو، ایالات متحده برای کاهش وابستگی راهی جز بومی‌سازی استخراج، فرآوری و ذخیره مواد معدنی حیاتی ندارد.

زغال‌سنگ و اورانیوم؛ دو ماده بحث‌برانگیز

حضور زغال‌سنگ و اورانیوم در فهرست مواد حیاتی، موجی از انتقادها به سیاست انرژی ترامپ ایجاد کرده است.

در حالی‌که استخراج اورانیوم در بریتیش کلمبیا و مناطق بومی ناواهو نیشن ممنوع است و کبک نیز از سال ۲۰۱۳ محدودیت زیست‌محیطی در این حوزه دارد، دولت واشنگتن به دنبال احیای بخشی از ظرفیت‌های قدیمی استخراج در غرب آمریکا است.

از سوی دیگر، زغال‌سنگ به دلیل انتشار بالای دی اکسید کربن و آلودگی شدید، مدت‌هاست در اقتصادهای توسعه‌یافته کنار گذاشته شده است. انگلستان، بلژیک، سوئد و پرتغال استفاده از این سوخت را کاملاً متوقف کرده‌اند؛ اما آمریکا ظاهراً قصد دارد آن را در چارچوب سوخت صنعتی استراتژیک حفظ کند.

 پیامدهای جهانی و مقایسه با اروپا و آسیا

در اروپا، روند حذف زغال‌سنگ پس از بحران فوکوشیما و رشد فناوری‌های تجدیدپذیر شتاب گرفت، اما اقتصادهای نوظهور آسیا مسیر متفاوتی طی می‌کنند. طبق گزارش «اویل پرایس»، در سال ۲۰۲۴ تقاضای جهانی زغال‌سنگ به بالاترین سطح رسید و عمده رشد در چین و هند رخ داد؛ دو کشوری که برای پشتیبانی از انرژی‌های خورشیدی و بادی، همچنان نیروگاه‌های زغال‌سوز جدید می‌سازند. در ۲۰۲۳، میزان احداث این نیروگاه‌ها در چین، از مجموع سایر نقاط جهان فراتر رفت.