گینه توسعه پالایش آلومینا و فرآوری سنگ‌آهن را تسریع می‌کند

وزیر معادن گینه به خبرنگاران گفت که این کشور در حالی که برای اولین محموله‌ها از معدن عظیم سنگ آهن سیماندو در این هفته آماده می‌شود، توسعه پالایشگاه‌های آلومینا و کارخانه‌های گندله سنگ آهن را تسریع خواهد کرد تا به دهه‌ها صادرات سنگ خام پایان دهد.

بانک جهانی در گزارشی در ماه ژوئیه اعلام کرده بود که ایجاد پالایشگاه‌های آلومینا و واحدهای فرآوری سنگ‌آهن در داخل کشور می‌تواند اقتصاد گینه را متحول کند، زیرا این کار باعث ایجاد فرصت‌های شغلی صنعتی و کاهش وابستگی اقتصاد کشور به نوسانات قیمت جهانی کالاها می‌شود.

در حال حاضر حدود ۶۰ درصد از بوکسیت گینه، که ماده اولیه تولید آلومینیوم است، به چین صادر می‌شود و یک‌سوم از سنگ‌آهن تولیدی معدن سی‌ماندو نیز برای کارخانه‌های فولادسازی چین در نظر گرفته شده است.

وزیر معادن گینه، بونا سیلا، گفت که کوناکری نخستین قرارداد احداث پالایشگاه آلومینا را با شرکت دولتی چینی SPIC امضا کرده است. عملیات ساخت این پروژه آغاز شده و انتظار می‌رود تا پایان سال ۲۰۲۷ تکمیل شود. او افزود که مذاکرات برای احداث پالایشگاه‌های جدید نیز در مراحل پیشرفته‌ای با شرکت چاینا‌الکو و شرکت فرانسوی آلتیو قرار دارد و گفت‌وگوهایی نیز با شرکت بوکسیت گینه و شرکت آمریکایی آلکوا در جریان است.

سیلا گفت: ما اکنون بزرگ‌ترین تولیدکننده بوکسیت در جهان هستیم، اما از زمان استعمار تا امروز هیچ پالایشگاهی در کشور ساخته نشده است. این وضعیت تغییر خواهد کرد.

به گفته وزیر معادن، گینه قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ پنج تا شش پالایشگاه آلومینا احداث کند تا ظرفیت فرآوری داخلی خود را به حدود هفت میلیون تن در سال برساند.

گینه در ماه اوت امتیاز بهره‌برداری از یک معدن بوکسیت را که به یکی از زیرمجموعه‌های شرکت امارات گلوبال آلومینیوم واگذار شده بود، لغو کرد؛ زیرا این شرکت در ساخت پالایشگاهی که وعده داده بود کوتاهی کرده است. شرکت امارات گلوبال آلومینیوم هنوز به درخواست اظهار نظر در این خصوص پاسخ نداده است.

به گفته آلیسون جو از مؤسسه SMM، پروژه‌های آلومینای چین در گینه وابستگی این کشور به گینه را کاهش نخواهد داد، زیرا صرفاً نوع صادرات از بوکسیت به آلومینا تغییر خواهد یافت.

بوکسیت گینه، که میزان سیلیس آن پایین است و برای پالایش در دمای پایین مناسب است، پایه حدود ۲۵ درصد از تولید جهانی آلومینیوم را تشکیل می‌دهد.

وزیر معادن همچنین گفت که گینه درصدد توسعه فرآوری داخلی سنگ‌آهن نیز هست. طبق توافق‌های موجود، شرکت‌های ریوتینتو و کنسرسیوم وینینگ سی‌ماندو، که به طور مشترک ذخایر سی‌ماندو را توسعه می‌دهند، موظف‌اند مطالعه و ساخت یک کارخانه فولاد با ظرفیت ۵۰۰ هزار تن یا یک کارخانه تولید گندله با ظرفیت دو میلیون تن در سال را انجام دهند.

به گفته جیبا دیاکیت، رئیس دفتر رئیس‌جمهور گینه، این شرکت‌ها باید ظرف دو سال پس از آغاز نخستین صادرات، مطالعات امکان‌سنجی احداث این واحدها را ارائه دهند. اگر این شرکت‌ها از انجام این تعهد خودداری کنند، دولت گینه می‌تواند یک شرکت معتبر بین‌المللی را برای انجام این مطالعات به هزینه شرکت مشترک ترانس‌گینه‌ن، که مدیریت خدمات ریلی و بندری پروژه سی‌ماندو را برعهده دارد، به کار گیرد.

سیلا گفت: ما حداقل ظرفیت‌های لازم برای طراحی این تأسیسات را بر اساس اصول اقتصادی منطقی شناسایی کرده‌ایم.

به گفته سخنگوی شرکت ریوتینتو، شرکت سیمفر، که بخشی از پروژه سی‌ماندو را اداره می‌کند، متعهد به انجام مطالعات امکان‌سنجی احداث کارخانه گندله‌سازی شده است تا گزینه‌های فنی و اقتصادی قابل اجرا را بررسی کند. کنسرسیوم وینینگ سی‌ماندو هنوز به درخواست اظهار نظر پاسخ نداده است.

سیلا افزود: موقعیت جغرافیایی گینه در نزدیکی اروپا و ایالات متحده نسبت به مراکز صنعتی خاورمیانه مزیت لجستیکی قابل‌توجهی دارد و تولید گندله و آهن احیای مستقیم برای فولاد سبز مسیر ترجیحی گینه خواهد بود. سیلا اذعان کرد که انرژی همچنان بزرگترین مانع است، اما گفت که گینه در حال جذب سرمایه‌گذاری‌های برق آبی، خورشیدی و گاز طبیعی مایع، از جمله طرح تحت حمایت ایالات متحده برای واردات LNG برای نیروگاه‌ها است.