سمپوزیوم لندن: چگونه فناوری‌های نوین و پایداری می‌توانند معدن‌کاری را متحول کنند

فناوری‌های سبز و استراتژی‌های پروژه‌های متمرکز بر پایداری به صنعت معدن‌کاری کمک می‌کنند تا زودتر با ریسک‌ها مقابله کند و ارتباطات طولانی‌مدت‌تری با جوامع محلی برقرار نماید. این موضوع در یک رویداد صنعتی در لندن این هفته مورد بحث قرار گرفت.

در سمپوزیوم بین‌المللی فلزات که توسط The Northern Miner در تاریخ ۱ تا ۲ دسامبر برگزار شد، کارشناسان تأکید کردند که فناوری‌های بهتر، ادغام معدن‌کاران کوچک و راهکارهای نوآورانه برای تعطیلی معادن، کلید کاهش تأثیرات اجتماعی و زیست‌محیطی معدن‌کاری هستند.

پنلی از متخصصان هشدار دادند که شرکت‌های معدنی که از پایداری غفلت کنند، خطر از دست دادن حمایت اجتماعی و سیاسی را به جان می‌خرند. این متخصصان توضیح دادند که چگونه رویکردهای متنوع آنها می‌تواند اعتبار پایداری پروژه‌های معدنی را تقویت کند.

تحولی در استخراج طلا بدون سیانید
برنت جانسون، معاون محیط‌زیست در Dundee Sustainable Technologies (CSE: DST)، فناوری استخراج طلا بدون سیانید این شرکت به نام CLEVR را یک پیشرفت بزرگ برای ایمنی توصیف کرد.
او گفت: "اگر سیانید یک‌شبه ممنوع شود، ۸۰٪ تا ۹۰٪ معادن دچار اختلال فوری خواهند شد." این فناوری، علاوه بر کاهش ریسک‌ها، تعهدات بلندمدت را به‌ویژه در مدیریت سدهای باطله کاهش می‌دهد.

فشار برای فناوری‌های نوین
در حالی که نوآوری در فرآیندها یک راه‌حل است، توماس مامفورد، معاون اکتشاف در Scottie Resources (TSXV: SCOT)، به نقش الکتریکی‌سازی و خودکارسازی در بهبود پایداری و کارایی اشاره کرد. اما او به موانعی مانند هزینه‌های بالای سرمایه‌ای و پذیرش کند صنعت اشاره کرد.

ادغام معدن‌کاران کوچک
چالش‌های مربوط به معدن‌کاری کوچک‌مقیاس نیز مورد بحث قرار گرفت. به گفته جیوانا رومرو، معاون ارشد امور پایداری در Aris Mining، این شرکت توانست معدن‌کاران کوچک را در عملیات خود در سگوویا، کلمبیا، به عنوان شرکای قراردادی یکپارچه کند.
این همکاری موجب شد که امروز ۴۴٪ از تولید طلای این شرکت از این شراکت‌ها حاصل شود.

استراتژی‌های نوآورانه تعطیلی معادن
رومرو از پروژه بازسازی سگوویا یاد کرد، که یک محل باطله معدنی به پارکی شامل زمین‌های فوتبال و گنبدهای تفریحی تبدیل شده است. مرحله دوم این پروژه شامل ایجاد یک نیروگاه خورشیدی است.

تمرکز بر آینده
پنل تأکید کرد که پایداری یک ضرورت است، نه یک هدف. جانسون افزود که هزینه‌های اولیه برای فناوری‌های پایدار نه تنها از نظر اخلاقی بلکه از نظر اقتصادی نیز منطقی است.

او گفت: "جوابگو بودن به جوامع فنی آگاه، حیاتی است؛ چرا که شکست در زمینه‌های زیست‌محیطی و اجتماعی می‌تواند به سرعت موفقیت‌های یک معدن را نابود کند."