شاخص کل در پایان هفته(از چهارشنبه ۱۱ تا ۱۸ مرداد) با افزایش ۳۱۳ واحدی به ۸۱۵۷۹ واحد رسید. در عین حال میانگین ارزش خالص معاملات این هفته نیز با کاهش ۷درصدی به ۱۴۱۰ میلیارد ریال تنزل کرد. مهم‌ترین دلیل رشد بازار سهام در هفته‌ای که گذشت مربوط به رشد ادامه‌دار نرخ فلزات و کامودیتی‌ها در بازارهای جهانی بود
و همانطور که پیش‌بینی شده بود، در مقطع فعلی رشد بازار جهانی می‌تواند آلترناتیو برای جلوگیری از افت شاخص مطرح باشد. اما در هفته‌های اخیر شاهد رفتار متفاوتی در ۳ صنعت هستیم، از یک سو در بازارهای جهانی شاهد رشد نرخ فلزات پایه و تاثیر مثبت آن بر نمادهای موثر داخلی هستیم که می‌تواند به تعدیل دوباره سود منجر شود و این مهم خود عاملی برای استقبال معامله‌گران از صنعت فلزات اساسی و کانه فلزی شده است و ارزش سهام این گروه بیشترین بازدهی را در هفته‌های اخیر داشته است. از سوی دیگر گروه فرآورده‌های نفتی در هفته‌های اخیر با تعدیل و رشد سودهای چند ۱۰درصدی و حتی بیش از ۱۰۰درصدی روبه‌رو شد، اما این رشد سودها و رسیدن قیمت‌ها به محدوده ارزندگی با واکنش مثبت سهامدار و معامله‌گر همراه نشد.در گروه خودرو نیز در حالی شاهد قرارداد مهم و اثرگذار با رنو فرانسه بودیم که سهامدار و معامله‌گر نیز از این رویداد استقبالی نکرد و حتی شاهد اصلاح قیمت‌ها بودیم. در این یادداشت، نگاهی کوتاه به دلایل این رخدادها خواهیم داشت.همه شواهد در بازار جهانی و دلیل رشد نرخ فلزات و کامودیتی‌ها به تاثیر چین اشاره دارد که با اجرای سیاست‌های ویژه اقتصادی از جمله کاهش ارزش یوآن، تعطیلی واحدهای فولادسازی و روی به واسطه مسائل زیست‌محیطی، نگرانی‌ها از کمبود عرضه و افت موجودی‌ها را به همراه داشته است، به نحوی که طی دو ماه اخیر در این گروه شاهد رشد نرخ چرخه فولاد و افزایش سطح قیمت‌ها تا ۴۰درصد نیز بوده‌ایم اما انتشار برخی از آمارها و رشد قابل توجه نرخ می‌تواند عاملی برای خروج برخی از معامله‌گران و نوسان‌گیرها از بازار شود و آنها را به شناسایی سود ترغیب کند. بر این اساس در هفته‌ای که گذشت شاهد انتشار آمار مثبت حقوق و دستمزد و اشتغال امریکا بودیم؛ عاملی که برای رشد مصرف و تورم و بهره دلار در این کشور، مثبت ارزیابی می‌شود. همین امر به افزایش ایندکس دلار در ۱۰ روز اخیر منجر شد و ادامه رشد ایندکس دلار تهدیدی برای کامودیتی‌ها به شمار می‌رود. جمعه ۲۰ مرداد نیز آمار تورم امریکا منتشر می‌شود که اگر با رشد همراه شود می‌تواند عاملی برای تضعیف ارزش یورو، طلا و حتی تاثیر منفی بر کامودیتی‌ها باشد. از سوی دیگر گزارش گمرک چین نیز منتشر شد که حاکی از رشد کمتر از پیش‌بینی صادرات و واردات این کشور در ماه گذشته میلادی بود؛ با توجه به این نکته که بخش عمده‌ای از واردات چین را مواد اولیه تشکیل می‌دهد، ادامه این رویه اگر در ماه آینده تکرار شود می‌تواند تهدید و عامل نگرانی در روند کامودیتی‌ها باشد.همچنین بازارهای مالی از تشدید درگیری بین کره‌شمالی و امریکا نگرانند. گفته می‌شود پیونگ یانگ در حال آماده شدن برای حمله موشکی به جزیره گوام امریکاست که در صورت این اتفاق، نگرانی جدیدی به بازارها افزوده می‌شود. از این رو به نظر می‌رسد همه این عوامل در هفته آتی، بهانه‌ای برای اصلاح یا استراحت نرخ فلزات و کامودیتی‌ها باشد.اما دلیل توجه نکردن معامله‌گران به تعدیل‌های اخیر و قابل توجه در نمادهای پالایشی چیست؟ از یک سو اگر نگاهی به نرخ نفت داشته باشیم شاهد بهبود تحولات در این حوزه هستیم، از یک سو اداره اطلاعات انرژی امریکا (EIA) گزارش داد که میزان موجودی نفت ذخیره شده در مخازن این کشور(در ۶ هفته متوالی) با کاهش ۶/۵ میلیون بشکه‌ای روبه‌رو شده که خبر خوبی است. از سوی دیگر تشدید بحران ونزوئلا نیز می‌تواند شائبه کاهش عرضه را تقویت کند اما در عین حال میزان تولید اوپک نیز به رقم ۳۳ میلیون بشکه در روز رسیده که بیشترین میزان تولید سال ۲۰۱۷م است. همه این عوامل نشان می‌دهد نرخ نفت در یک باکس قیمتی ۴۵ تا ۵۵ دلار در نوسان خواهد بود. به عبارتی با تهدیدها و فرصت‌های شکل گرفته نه انتظار افت شدید و نه انتظار جهش قیمتی را باید داشت اما در گروه پالایشی در حالی میانگین نرخ نفت بالاتر از بودجه پیش‌بینی شده شرکت‌هاست که به واسطه نامشخص بودن مکانیسم قیمت‌گذاری و تاخیر در ارسال گزارش‌های ماهانه و میان‌دوره‌ای، کارآیی این گزارش‌ها کاهش یافته و تردید معامله‌گران از ادامه این رویه سودآوری است، به طوری که اگر در شرایط نرمال به این گروه نگریسته شود با توجه به ثبات نرخ نفت و پی برای میانگین ۵-۶ ظرفیت خوبی برای رشد سود و افزایش ارزش سهم را دارند از این رو نبود اعتماد و وجود تردید از آینده این گروه مهم‌ترین دلیل بی‌توجهی بازار تلقی می‌شود.
*سیدسلمان نصیرزاده – کارشناس بازار سرمایه
